ប្រសិនបើមានឆ្នាំណាមួយខ្ញុំមិនបានទទួលកាដូពីអ្នកដែលខ្ញុំ
ស្រឡាញ់ខ្ញុំនឹងមានអារម្មណ៍ថាសោកស្តាយតូចចិត្តនិងពិបាកចិត្តជា
មិនខាន» នេះជាសម្ដីរបស់ម្ចាស់ហាងថតរូបមួយកន្លែងឈ្មោះសេង
ស្រីពេជ្រ
អាយុ២០ឆ្នាំ។កញ្ញាតែងតែទទួលបានកាដូពីមិត្តភក្ដិនិងអ្នកដែលជា
ទីស្រឡាញ់គ្រប់រូបសម្រាប់ថ្ងៃបុណ្យណូអែលដ៏រីករាយនិងរំភើបចិត្ដ
ក្រៃលែង។
ការជូនកាដូនៅថ្ងៃបុណ្យណូអែលបានដក់ជាប់ក្នុង
ចិត្ដរបស់យុវវ័យខ្មែរមួយចំនួនថ្វីដ្បិតតែវាមិនមែនជាបុណ្យជាតិ
យ៉ាងណាក៏ដោយ។
យុវវ័យខ្មែរមួយចំនួនបានជ្រើសរើសយកថ្ងៃបុណ្យបស្ចិមប្រទេសនេះជា
ថ្ងៃបង្ហាញនូវសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះមិត្ដភក្ដិ
ឬមនុស្សជាទីស្រឡាញ់បន្ទាប់ពីទិវានៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ឬយុវវ័យខ្លះ
និយាយថា ថ្ងៃបុណ្យសង្សារនោះ។ ពួកគេជឿថា
ការជូនកាដូនៅថ្ងៃបុណ្យណូអែលគឺជាឱកាសល្អក្នុងការបង្ហាញពី
អារម្មណ៍ស្រឡាញ់ចំពោះនរណាម្នាក់។
ចំពោះអត្ថន័យដ៏ជ្រាលជ្រៅ
យុវជន លឹម កួន អាយុ១៨ឆ្នាំ
ជានិស្សិតនៅសាកលវិទ្យាល័យអាស៊ីអឺរ៉ុបបានឲ្យដឹងថាលោកជូនកាដូ
សម្រាប់ថ្ងៃបុណ្យណូអែលចំពោះតែឪពុកម្ដាយ
និងមិត្ដស្រីប៉ុណ្ណោះព្រោះលោកតែងតែសរសេរភ្ជាប់នូវពាក្យពេចន៍ជូន
ពរ និងផ្អែមល្ហែមពីរោះពិសា។
រីឯកញ្ញា អីម វល្លហា
អាយុ១៧ឆ្នាំ
តែងតែសន្សំលុយដើម្បីទិញកាដូជូនសង្សារនិងមិត្ដភក្ដិដោយជួនកាល
មិនហ៊ានញ៉ាំបាយថ្ងៃត្រង់ផង។
យ៉ាងណាមិញក្នុងនាមឪពុកដែល
តែងតែយកចិត្ដទុកដាក់ចំពោះកូនម្នាក់ លោកស្រេង ឡេង អាយុ៥៦ឆ្នាំ
មិនជំទាស់នឹងកូនដែលបានទិញកាដូឲ្យមិត្ដស្រីទេ
ប៉ុន្ដែលោកមានតែសប្បាយរីករាយដែលកូនចេះរាប់អានមិត្ដភក្ដិ។
ខណៈ
ពេលដែលយុវជនមួយចំនួនកំពុងតែជ្រួលជ្រើមក្នុងការផ្ដោះប្ដូរកាដូ
គ្នានោះយុវជនមួយក្រុមផ្សេងទៀត
ហាក់ដូចជាមិនសូវចាប់អារម្មណ៍ចំពោះថ្ងៃបុណ្យនេះទៅវិញ។
តើពួកគេសុទ្ធសឹងតែជាមនុស្សគ្មានសេ្នហាឬគ្មានទម្លាប់ក្នុងការ
ផ្ដោះប្ដូរកាដូនេះឬ?
ជាក់ស្ដែងកញ្ញាពន ប៉ូឡេនីត
អាយុ១៧ឆ្នាំជាសិស្សនៅវិទ្យាល័យបាក់ទូកចាត់ទុកការជូនកាដូគឺជា
រឿងធម្មតាសម្រាប់ថ្ងៃបុណ្យណូអែលហើយកញ្ញាក៏គ្មានទម្លាប់ធ្វើបែប
នេះដែរ។ សំខាន់បំផុត កញ្ញា
មិនធ្លាប់ទទួលបានកាដូពីនរណាម្នាក់នៅក្នុងឱកាសនេះដែរ។
អ្នកស្រី
សេង ចន្ឋី អាយុ៥៥ឆ្នាំ បានបញ្ចេញមតិជុំវិញការជូនកាដូនេះថា៖
«ខ្ញុំមិនសូវចូលចិត្ដនឹងវប្បធម៌ជូនកាដូនេះសោះពីព្រោះខ្ញុំ
ខ្លាចពួកប្រុសៗប្រើកាដូនេះមកបោកប្រាស់ក្មេងស្រីៗ»។ប្រសិនបើ
អ្នកស្រីដឹងថា
ក្មួយស្រីរបស់អ្នកស្រីមានសង្សារអ្នកស្រីនឹងបញ្ចប់វាភ្លាម
ពីព្រោះអ្នកស្រីជឿថា
មានសង្សារក្នុងវ័យសិក្សាមិនបានទទួលប្រយោជន៍អ្វីទេក្រៅពី
បំផ្លាញការសិក្សារបស់គេប៉ុណ្ណោះ។
ដើម្បីជាការក្រើនរំឭក
ចំពោះសិស្សានុសិស្ស
អ្នកគ្រូលុកធីតាជាគ្រូបង្ហាត់អក្សរសាស្ដ្រខ្មែរនៅវិទ្យាល័យហ៊ុន
សែនប៊ុនរ៉ានីផ្សារដើមថ្កូវបានបង្ហាញទស្សនៈផ្ទាល់ខ្លួនថា៖
«កាលពីឆ្នាំមុនឲ្យតែជិតដល់ថ្ងៃបុណ្យណូអែលមួយខែ
សិស្សនាំគ្នាជ្រួលជ្រើមលែងមានចិត្ដចង់រៀនហើយនាំគ្នាអង្គុយបត់
កាដូសម្រាប់ផ្ដោះប្ដូរឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក»។
យ៉ាងណាមិញ សម្រាប់ថ្ងៃបុណ្យណូអែលឆ្នាំនេះ អ្នកគ្រូ បានកោតសរសើរថាសិស្សឆ្នាំនេះមិនសូវរំជើបរំជួលប៉ុន្មានទេ។
ក្រៅ
ពីមតិរិះគន់និងការសរសើរខាងលើ អ្នកគ្រូ ធីតា
បានផ្ដល់ដំបូន្មានមួយចំនួនទៅកាន់សិស្សានុសិស្សគ្រប់រូបពិសេស
សិស្សនារីថា៖
«ក្នុងនាមយើងជាស្ដ្រីសូមកុំមើលឃើញកាដូបន្ដិចបន្ដួចជាវត្ថុ
សំខាន់ហើយប្រហែសបណ្ដោយខ្លួនពីព្រោះបើមានរឿងយ៉ាងម៉េចយ៉ាងម៉ាយើង
គឺជាអ្នកអស់តម្លៃ»។ អ្នកគ្រូ
បានធ្វើការប្រៀបធៀបស្ដ្រីទៅនឹងនំមួយដុំដែលបុរសៗតែងតែចង់
ភ្លក្សរសជាតិប៉ុន្ដែបើនំនោះធ្លាក់ចូលក្នុងដៃគេហើយវានឹងលែង
មានតម្លៃមិនខាន។
យោងតាមការរៀបរាប់ខាងលើនេះ
ការជូនកាដូក្នុងថ្ងៃបុណ្យណូអែលបានក្លាយជាទម្លាប់របស់យុវជន
ខ្មែរដែលពួកគេចាត់ទុកជារឿងដ៏សំខាន់។
ជួនកាលថ្ងៃបុណ្យបស្ចិមមួយនេះ
បានក្លាយជាឱកាសសារភាពស្នេហ៍ចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមកទៀតផង។
យ៉ាងណាមិញ ពួកគេប្រហែលជាភ្លេចខ្លួនហើយថា
នេះមិនមែនជាទំនៀមទម្លាប់ខ្មែរយើងឡើយដែលប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរទូទៅ
ជាពិសេសមនុស្សវ័យចំណាស់មិនគាំទ្រចំពោះស្នេហាក្នុងវ័យសិក្សានោះ
ទេ៕
ប្រភព ៖ ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍
No comments:
Post a Comment