អំពីភាពអស្ចារ្យ

អ្នកល្ងង់ គិតថាខ្លួនឯងសំខាន់អស្ចារ្យ

ទើបគេក្លាយទៅជាកង្កែបក្នុងអណ្តូង

នៅកណ្តាលពិភពដ៏មហាធំធេងគ្មានកោះត្រើយ។

អ្នកឆ្លាត សម្លឹងឃើញវិសាលភាពដ៏ធំធេងនៃធម្មជាតិ

កោតញញើត និងលើកទូលធម្មជាតិ

អ្វីដែលខ្លួនគ្មានសមត្ថភាពក៏ទម្លាក់ទៅលើឥន្ទព្រហ្មទេវតា។

អ្នកមានគតិបណ្ឌិត យល់ឃើញថា ភាពអស្ចារ្យ គឺក្តីបរិសុទ្ធ

ព្រោះទាំងខ្លួនឯង ទាំងធម្មជាតិ ព្រមទាំងវិញ្ញាណទាំងឡាយ

សុទ្ធតែធ្វើដំណើរឆ្ពោះទៅរកក្តីបរិសុទ្ធដូចៗគ្នា។

ធ្វើដំណើរឆ្ពោះទៅរកក្តីបរិសុទ្ធ ៖ ទទួលស្គាល់សច្ចភាព ទទួលស្គាល់អំពីភាពប្រែប្រួល ទៅតាម ដំណើរការរបស់ធម្មជាតិ ទទួលស្គាល់នូវភាពដែលគ្មានអ្វីជាអស្ចារ្យរបស់ខ្លួន (មុន និងក្រោយគង់ តែដឹង)។