អំពីអ្នកនិយាយ

អ្នកល្ងង់ មាត់ដាច់ និយាយទៅតាមអារម្មណ៍

ទើបប៉ះទង្គិចគេឯងមិនចេះចប់

ខុសក៏ខុស រឿងក៏រឿង សន្សំតែបញ្ហា និងវិបត្តិ។

អ្នកឆ្លាត ចូលចិត្តប្រើហេតុផលក្នុងការនិយាយ

និយាយបានត្រឹមត្រូវ តែគ្មានមនោសញ្ចេតនា

ទើបគេបានទទួលត្រឹមតែជោគជ័យដ៏ក្រៀមក្រោះគ្មានរសជាតិ។

អ្នកមានគតិបណ្ឌិត និយាយតាមគតិធម៌

មានក្តីបរិសុទ្ធ ផុតពីខុស និងត្រូវ ឈានទៅរកសច្ចភាពជាសាកល។

*និយាយតាមគតិធម៌ ៖ និយាយដោយប្រើហេតុផលគួបផ្សំជាមួយមនោសញ្ចេតនា ការយល់ចិត្ត ព្រមទាំងក្តីមេត្តា ករុណា មិនមែនយកតែពីរឿងខុស និងត្រូវសុទ្ធសាធនោះទេ ព្រោះការរកត្រឹម តែខុស និងត្រូវអាចបញ្ជាមនុស្សបានត្រឹមតែសម្បកក្រៅប៉ុណ្ណោះ។